Je hebt je nog zo voorgenomen om je niet uit de tent te laten lokken door die ene collega. Je hebt besloten om je niet persoonlijk te laten raken door jullie verschil van inzicht op zakelijk vlak. En toch, de eerstvolgende meeting ben jij binnen een paar minuten de connectie volledig kwijt. Hij lijkt totaal niet geïnteresseerd in jouw ideeën, vindt niets goed genoeg en lijkt alleen zijn eigen agenda te voeren. En ja hoor, binnen no time zit jij op de kast. Er valt niet met hem samen te werken. Hij heeft de empathie van een kidneyboon en weet überhaupt niet hoe hij met vrouwen om moet gaan. Herkenbaar? 

Dan heb ik er nog een voor je…

Vandaag had je je nog zo voorgenomen GEEN ruzie te maken met jouw partner. Vandaag zou je het anders aanpakken dan gisteren, vandaag zou jullie liefde voor elkaar door geen enkele discussie laten saboteren. Maar zodra je thuiskomt van werk en spitsuur breekt aan, ontstaat gelijk gedoe over wie doet wat. En vooral wie doet wat NIET. Verwijten vliegen over tafel en die intentie van vanmorgen is ‘dead and buried’. Hij is egoïstisch, lui, simpelweg een klootzak van de eerste rang. 

Conclusie? Hij is absoluut de bad guy! Net als die ene collega…toevallig.

Twee hele verschillende situaties. Maar hebben een ding gemeen, namelijk dat in beide gevallen jouw EGO het overnam.

Op een heel natuurlijke en onbewuste wijze maken wij mensen er een gewoonte van om altijd de ander de schuld te geven van conflicten en onenigheid. En omdat de ander de ‘bad guy’ is, moet vooral hij GEFIXT worden. Toch? 😉 

Uiteraard is elke situatie context-afhankelijk. Maar doorgaans is mijn stelling: Degene die eerst het ‘innerlijke werk’ moet doen, is altijd degene met de NEGATIEVE GEDACHTEN….

Wil jij meer regie over jouw negatieve gedachten?